dinsdag 26 oktober 2010

Belgie zaterdag 23 oktober 2010


Ik heb al mijn moed bij elkaar geraapt en ben met de auto naar België gereden, ruim 250 km. Er is een meeting in Lichtaart met alle trainers en coaches van Engelentherapie Benelux. Nederland is slecht vertegenwoordigd. Gelukkig zie ik onder de Belgen een aantal bekenden en het is leuk om ze weer te zien.
De meeting begint met een officieel gedeelte; mededelingen over wat er al bereikt is, wat er vernieuwd is en wat er nog meer gaat komen. We zijn bij elkaar in harmonie en ondanks de wat kil aandoende ruimte is de sfeer heel erg goed. Ik voel veel warmte, veel energie.
Er zijn twee korte lezingen; over Maria Magdalena en over de wet van de aantrekkingskracht. Heel interessant. Vooral de lezing over de wet van de aantrekkingskracht spreekt me aan. Alles wat je vraagt aan het universum zal je ook krijgen als je het maar op de juiste manier vraagt. Het lijkt allemaal zo eenvoudig maar dat is het niet. Als ik er meer van wil weten kan ik een workshop manifesteren met engelen volgen. Ook werd er gesproken over een vakantie in Servië. Tijdens het verblijf worden er krachtplekken en heilige plaatsen bezocht. Het lijkt me een geweldige ervaring om daar te zijn dus heb ik besloten om deel te nemen aan de reis.
Tot slot van de meeting krijgen we een kleine sprayflacon gevuld met twin flame mee om uit te testen. Door de geur bij jezelf te sprayen gaat er iets met je gebeuren maar wat, dat wordt niet verteld. Het zal er denk ik op neer komen dat je een zielsverwant of iets dergelijks zal vinden. Ik ga het proberen.
Nadat de meeting is afgesloten, gaan we in de salon van het congrescentrum nog even napraten en borrelen. De sfeer is goed, heel warm. Ik voel veel liefde. Iedereen zit geanimeerd te praten en ondertussen worden er heerlijke hapjes geserveerd. Tegen zes uur gaan de laatste mensen weg. Ik blijf want ik heb een overnachting geboekt. Ik heb geen zin om ruim 250 km. terug te rijden, waarvan een gedeelte in het donker. De twee organisatoren blijven ook overnachten en we spreken af om gezamenlijk te gaan eten. Dat is erg gezellig en op deze manier leer je ook elkaar wat beter kennen. Wat blijkt... naarmate de dag vorderde zijn ze me als een ander mens gaan zien. Heel langzaam opende ik mezelf waardoor er iets moois naar buiten kwam. Aan het begin van de dag manifesteerde ik me als een ontoegankelijk persoon, waardoor het zelfs kon gebeuren dat mensen me niet moeten. Daar was ik me niet van bewust. Ik krijg zelfs te horen dat ze eerst niet wisten wat ze aan me hadden, wat ze met me aan moesten. Ik schrik daar van. Ik wist niet dat ik me zo terughoudend opstelde. Het is wel zo dat ik eerst even de kat uit de boom kijk.
Ik vind het een leerzame dag. Een eye opener of een wake up call, whatever. Ik heb er van geleerd en ga er aan werken me anders op te stellen.

Zondag 24 oktober
Ik sta op tijd op. Vandaag rijd ik weer terug naar huis maar ik wil eerst nog een spirituele beurs bezoeken. Via allerlei binnenwegen word ik door tomtommie er naar toe geloodst.
De ruimte waar de beurs gehouden wordt is niet groot. Wel een mooie ruimte, lekker licht. In de buitenkring zijn allerlei kraampjes waar je van alles op spiritueel gebied kunt kopen. In de binnenkring zijn afgebakende ruimtes waarin precies een 1.50m lange kraam past. Alle kramen zijn bekleed met oosterse- en batikkleden. Het geeft mij het gevoel van geheimzinnigheid, iets magisch, net of er allemaal waarzeggers in ene glazen bol zitten te kijken. Maar dat is niet het geval. ieder heeft zijn eigen specialiteit. Er zijn opmerkelijk veel kaartenlezers. Maar welke persoon moet je nu kiezen voor een consult? Wie werkt er zuiver en wie werkt er alleen voor de centen? Ik ga eerst een korte Reiki behandeling doen. Door middel van handoplegging gaat de energie stromen. Het is even een moment van rust, een moment van ontspanning. Tijdens de behandeling voel ik niet veel. Ik weet ook niet of ik iets had moeten voelen. Vervolgens valt mijn blik op iemand die met was intuïtief waskaarten maakt door met mijn energie aan de slag te gaan. Ik vind de reading die volgt nadat de waskaart af is, erg moeizaam gaan. Het komt er op neer dat ik een bevestiging krijg van wat mij zaterdag al verteld was. Ik vertel dat ik zelf medium ben en geef allerlei info. Daar is ze blij mee en zij merkt op dat het net lijkt of zij een reading van mij ontvangt. Ach...je bent er toch om elkaar te helpen. Ik krijg van haar reductie op het tarief. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het geen inspirerend consult vind. Het was weifelend, onzeker. (Later hoor ik van mijn gids dat het door mij kwam, de manier waarop ik me manifesteerde. Ze voelde zich klein worden)
Ik bedank haar en loop naar de kraam van engelentherapie Benelux. Ik vertel mijn bevindingen en ook daar wordt bevestigd wat er over de waskaart verteld werd. Het is me nu wel duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel is. Ik ben op weg, maar mijn pad is nog niet geëffend. Dat zal ik zelf moeten doen. Ik koop een Maria Magdalena spray om mijn innerlijke kracht te stimuleren en neem afscheid van twee bijzondere mensen die zich inzetten om engelentherapie voor iedereen toegankelijk te maken.
Ik ga weer naar huis. Het was een mooi en leerzaam weekend. En omdat ik mijn ervaringen graag wil delen, vind ik mijn blog een prima manier.

http://www.engelentherapiebenelux.nl/

maandag 4 oktober 2010

Regenboog


Het regent. De zon schijnt. Ik hoor een stem: “Look for me in rainbows and I’ll be there for you.”

“Dat zei ik. Ik ben het, Charl. Ik weet dat je er veel waarde aan hecht een houvast te vinden om te weten waar ik ben. Ik zit niet letterlijk in de regenboog. De regenboog staat ergens voor. Hij geeft aan dat alles daar samen komt, alle kleuren verenigen zich daar en laten zich daardoor zien als een kleurige boog op de plek waar jij je bevindt. Aan de ene kant schijnt de zon die staat voor vrolijkheid, warmte en energie, dan komt de regen die somberheid en verdriet symboliseert en daarna de regenboog waar verdriet en warmte als het ware samenkomen en jou zo een krachtig symbool laten zien, een symbool van hoop. De regenboog geeft geen energie. Je vindt geen pot met geld op de plek waar hij de aarde raakt, maar het geeft je wel een gevoel van blijdschap. De regenboog maakt een gevoel los te weten dat het de plek is waar gene zijde zou moeten zijn waar alle entiteiten zich bevinden. De regenboog is voor entiteiten zichtbaar en geeft de kleuren weer die zich in menselijke aura’s en chakra’s bevinden maar ook in onze energie zichtbaar zijn, zoals in orbs, dien alleen zichtbaar zijn als er een foto gemaakt wordt. Zonder foto is een energie alleen zichtbaar in kleine flitsende schitteringen die je ziet vanuit je ooghoek of een soort van nevel die zich soms transformeert tot een gedaante. Daarom spreekt de regenboog tot de verbeelding. Voor jou is de regenboog een houvast en dat is fijn voor jou. Dus zeg ik nogmaals: “Look for me in rainbows and I’ll be there for you.”

zondag 26 september 2010

Contact met Michael jackson


Ja ja, zul je nu wel denken. Echt via Charl heb ik zo nu en dan contact met Michael Jackson en dat is heel bijzonder. Via automatisch schrift communiceren we in het Nederlands en ook in het Engels. Ook vandaag weer.

Michael: “Ik wil graag even met je praten. Ik kom vaak met Charl mee om bij je te zijn. Er is zo’n serene rust in jouw huis en daar voelen wij ons happy. Ik wil je heel graag bedanken voor alle berichten die je doorgeeft over mijn fans die nog zoveel met de verwerking van mijn dood bezig zijn. Ik ben blij dat ik niet vergeten word. Dankzij alle fans komt er geld binnen om mijn kinderen een goed leven te geven. De kinderen ontwikkelen zich goed dank zij de goede zorgen van mijn moeder en daar ben ik haar erg dankbaar voor. Ik wil je graag even een tekst geven in het Engels:
My dear mother, she is always there to raise my children. I am so grateful she can do that and I hope she can continue doing that for a long time.
I will say: Live your life and be happy in better and in worse times. Enjoy the little things around you. Be careful, take care of your beloved ones. Sing and dance through life and don’t forget that all your dreams may come through as long as you think about them. Work on it and look into the future with an open mind. You’ll see one day that everything comes out. Than you will be very happy and everybody will adore you. But don’t walk on bare feet. It means that you always must be careful. There are people who are jealous and try to overrule everything you have reached. So look around you with an open mind and you will recognize those who have bad feelings. Avoid them.”
Your’s truly M.J.

donderdag 26 augustus 2010

Contact met Charl


Na lange tijd heb ik weer eens contact via automatisch schrift. Het volgende komt op papier:

Ik ben blij dat je even de rust kan vinden om te schrijven. Het is al weer zo lang gelden dat we op deze manier contact hadden. Ik vind dat je een enorme ontwikkeling hebt doorgemaakt. Je bent veel zelfverzekerder, staat beter in het leven en toch bespeur ik nog iets van terughoudendheid. Je durft nog niet helemaal je eigen ik te laten zien, bang voor commentaar.
In aanwezigheid van de kleinkinderen ben je jezelf, dan durf je je zachte kant te laten zien. Deed je dat ook maar bij volwassenen. Je bent bang dat ze je raar zullen vinden en daardoor sluit je je af. Je hebt veel behoefte aan genegenheid en die krijg je niet altijd. Je moet wat meer open zijn. En dan heb je maar eens ruzie... Maar wees eerlijk, ook naar jezelf. Die ruzie gaat wel weer over. Iedereen heeft zijn eigen karakter. Je zit niet altijd op een lijn met de ander dus is het niet zo verwonderlijk dat er ook wel eens botsingen zijn. So be it. Geeft niks. Je leert er weer van. Het hele leven is een leerschool. Je wordt er alleen maar beter van. Bij de een duurt het alleen wat langer dan bij de ander. Dat zijn de mensen met het bekende bord voor hun hoofd. Ik zou graag willen dat je wat meer aan jezelf denkt. Je geeft altijd maar, maar neem ook eens een keer. Dat is echt nodig. Ook wil ik dat je wat vaker naar buiten gaat. Steeds binnen zitten is niet goed. Ik weet dat je veel buiten bent geweest tijdens de vakantie en dat moet je doorzetten. Elke dag minstens een half uurtje buiten geeft je de nodige energie.
Ik wil je ook nog graag vertellen dat er mooie dingen gaan gebeuren. Daar zul je erg blij van worden en laat het maar over je heen komen.

Tot zover het bericht. Tja, geven en nemen, de balans is vaak ver te zoeken en ik denk dat het voor velen geldt. Geven is altijd leuk, maar nemen moeten we echt nog leren. Vooral vrouwen hebben daar moeite mee. Meer open zijn, moeilijk. Het is zo veilig om in je schulp te kruipen.

zondag 4 juli 2010

Middernacht


Het was vandaag, zaterdag, een regenachtige dag met onweer. Het bracht de juiste verkoeling na al die hitte. Van de week was het 35’C in de schaduw. Veel te heet voor dit kikkerlandje.
Ik vond het heerlijk om door de regen te lopen. Ik zag de bloemen en planten opfleuren want die stonden er maar treurig bij in de snikhete zon.
Volgens het weerbericht blijft het de komende dagen flink koeler maar tegen het volgende weekend loopt de temperatuur weer op. De warmte zit nog flink in huis en dat maakt me klam en plakkerig. Daarbij gebeurt het dat entiteiten me regelmatig opzoeken wat bij mij een enorme warmtesensatie te weeg brengt. Dat is minder plezierig onder deze omstandigheden, want de zweetdruppeltjes lopen dan langs mijn gezicht. Het hele gekke is, dat ze alleen op mijn hoofd zitten en niet bijvoorbeeld op mijn rug. Daaraan herken ik waar de warmte vandaan komt. Ik heb vanavond een mooie engelenreading mogen doen aan de hand van een schilderij. Duidelijk werd wat het schilderij te vertellen had voor de persoon die het gemaakt heeft. Hij was er erg blij mee.
Eigenlijk zou ik nu naar bed moeten gaan. Het is al weer veel te laat maar de warmte weerhoudt mij. Ik kan op de slaapkamer de ramen niet wijd open zetten omdat de katten van de buren de neiging hebben om binnen te komen. Ik heb al een aantal keren in de nacht. vanuit mijn raam, in mijn handen staan klappen om ze van het schuine dak dat onder mijn raam is weg te krijgen en daarbij allerlei geluiden staan maken. De buren zullen wel gedacht hebben: “wie staat daar zo idioot te doen midden in de nacht?’ Ik dus en de katten keken me aan alsof ze zeggen wilden: ‘Lekker puh, bekijk het maar.’ Misschien blijven de katten , nu het regenachtig is, wel binnen. Ik kan het er op wagen de ramen open te laten maar twijfel nog. Ik moet er niet aan denken geconfronteerd te worden met een buurkat als ik lekker in mijn bed lig. Aartsengel Michael zet iedere avond mijn huis in een beschermend licht, alleen werkt het niet voor katten. Het licht is dan ook bedoeld om mij te beschermen. De katten doen eigenlijk geen kwaad, behalve dan dat ze bij mij naar binnen willen, de tuin onder pissen wat een vieze stank geeft, op de vijverrand gaan zitten loeren naar de vissen, in mijn planten gaan liggen, op het voederhuisje springen waardoor het met een klap omvalt ook wel eens midden in de nacht en dan zit ik stijf van schrik in bed. Tja, alle vogels zijn ook uit de tuin. Ik probeer de katten overdag met water weg te jagen, maar ik ben altijd net te laat. Ik ben geen kattenhater, ik vind het alleen vervelend dat ze steeds bij mij in de tuin komen. Kennelijk heb ik een spannende tuin.
Zo! Nu is het echt bedtijd. Ik ga me in slaap laten wiegen door de engelen. Vraag er maar eens om aan de engelen en bedank ze ook op voorhand. Je voelt echt een wiegende sensatie door je lijf gaan en bent zo in slaap.

woensdag 30 juni 2010

wandeling in het park

Kleinzoon Liam is al vroeg gebracht. Dat betekent een lange ochtend waarvoor ik iets moet verzinnen om het leuk te houden voor Liam. Hij is twee en kan zich uitstekend vermaken maar er komt een moment dat hij de box zat is. Ik stofzuig de vloer en dweil hem na zodat Liam straks over de grond kan kruipen.

Om half elf ga ik met Liam in de kinderwagen wandelen in het park. Hij herkent veel geluiden. Er is niemand in het park, zelfs geen mensen die hun hond uitlaten. Achter me loopt een jogger. Ik vraag me ineens af of ik hier wel veilig loop. Ik krijg een naar gevoel in mijn lijf. Ik ben kwetsbaar op dit stuk. Als er iets gebeurt, hoort niemand me. En ik heb de verantwoording voor andermans kind. De jogger gaat rennen en zegt me in het voorbijgaan gedag. Ik loop door maar het nare gevoel blijft. Ik hoor dat er nog iemand achter me is. Ik kijk om en zie iemand langzaam achter me fietsen. Hij rijdt me voorbij en ik zeg hallo. Even verder gaat hij op een bankje zitten. Ik vraag me af of ik om zal keren maar besluit verder te gaan. Ik zeg tegen de vent: “Zo! Even lekker aan het genieten? Ik wil vooral niet laten merken dat ik me akelig voel. Hij mompelt wat in een vreemde taal “Spreek je geen Nederlands?” “Polska.” Ik loop verder en voel dat hij me nakijkt. Hij ziet vast mijn tas bungelen.
Ik kan contact maken met engelen en ik roep Aartsengel Michael. Hij is er vrijwel meteen. Hij voelt mijn angst en zet mij en de kinderwagen met Liam erin in een beschermend licht. Er kan me niets gebeuren. Door het licht, wat onzichtbaar is, kan die vent niet bij me komen. Ik moet vertrouwen hebben maar angst laat je niet meer helder denken
Ik moet het donkere gedeelte van het park door. Ik ga sneller lopen. Ik zie de vent weer op de fiets achter me aankomen. Ik zie op het open gedeelte twee mensen wandelen. Ik kijk achterom en zie de vent van zijn fiets afstappen. Ik ga nog harder lopen. Mijn hart bonkt.
Opgelucht bereik ik het open gedeelte. De vent komt weer aangefietst en slaat linksaf een ander pad op, mij nakijkend. Zal hij mijn angst gevoeld hebben? Ik ben nooit bang maar was het nu wel. En angst trekt kwaadwillenden aan. Ik zucht maar eens diep.
Ik bedank Aartsengel Michael. Ik zal nooit weten of er werkelijk iets gebeurd zou zijn. Er gebeuren wel vaker rare dingen in een park. Ik ga een andere weg weer naar huis. Liam heeft niets gemerkt van mijn angst. Ik krijg van hem een big smile.

vrijdag 25 juni 2010

Boek


Vandaag is het een bedrijvige dag. Mijn kleinzoon is vandaag weer hier en dat is druk, maar ook altijd een feestje. En tussen de bedrijven door probeer ik de laatste hand te leggen aan mijn nieuwe boek, het vervolg van Dorre bloemen en piranha’s.
Het is een bijzonder boek. Doordat ik mijn paranormale gave ontdekte en ineens kon communiceren met gene zijde, is er veel gebeurd. Ik kreeg inzicht hoe het aan gene zijde is. Het werd me duidelijk hoe mijn man zijn dood en de dagen er na ervaren heeft. Ik kreeg antwoord op al mijn vragen. Alleen had ik nog niet geleerd hoe ik de bezoeken van entiteiten kon sturen. Er waren momenten dat ik doodsbang was. Zelfs zo erg dat ik bijna flipte. Het klinkt gek, maar een concert van Marco Borsato heeft me weer met beide benen op de grond gezet. Daarna ben ik hulp gaan zoeken bij een medium. Dit hele verhaal staat beschreven in het boek en ik hoop dat het in het najaar uitkomt.
De werktitel is; Dikke tranen en transparante geesten en het zal waarschijnlijk de definitieve titel worden.

woensdag 23 juni 2010

Mijn indianennaam


Op de een of andere manier voel ik me verbonden met de indianen. Als ik mijn naam zou veranderen in een indianennaam dan zou het blauw licht worden. Waarom. Ik heb eens gehoord van een medium dat ik vaak door blauw licht omgeven ben. Ooit ben ik indiaan geweest en de voorouders zijn regelmatig bij me. Ik ben gevoelig voor drums. Het maakt heel veel bij me los en als ik rustig lig met mijn ogen dicht, dan zie ik vaak indianentaferelen voor me. Ik ben gek op veren , maar dan wel veren die ik in de natuur vind. Ik houd van mooie stronken en van weidse uitzichten. Ik ben jaren terug in Amerika in een indianenreservaat geweest en was erg onder de indruk van de leegte met af en toe een plek met pioniershuizen, (lijken veel op een stacaravan). Daar woonden indianen. Op eenzame plekken zag ik ronde hutjes bestemd voor de rituelen en ik had er graag willen kijken. Indianen zag ik niet, alleen in het hotel. Dat werd gerund door indianen maar ze waren niet erg toegankelijk.
Ik heb gedanst met afstammelingen van de Hopi indianen en dat was indrukwekkend. Dus de indianennaam blauw licht klinkt niet vreemd in de oren.

Terwijl ik dit schrijf. Krijg ik contact met Malakerre, mijn indiaanse gids. Hij zegt:
Blauw licht past bij jou. In indianentaal zou het zijn Nelooptake. Je hebt inderdaad blauw licht om je heen en dat betekent dat je veel contact hebt met het universum. Ie indiaanse voorouders zijn vaak bij je en geven je raad en wijsheid naast je hoofdgids en de andere gidsen die je begeleiden. Het is waardevol voor jou je roots te kennen en dat verklaart ook heel veel. Je zult altijd mensen willen helpen, je houdt van de natuur, je houdt van trommels en je bent graag met mensen buiten. In afzondering kun je heel goed tot jezelf komen. Dat deed je ook toen je tot onze indianenstam behoorde. Ik was je broer en heb je veel geleerd. Ik wil je nog meer leren en gelukkig sta je er nu voor open. Je weet precies wat je moet doen. Nu niet meer twijfelen. Heb geduld. Ik zal je helpen.
Voor altijd jouw Malakerre.

Vervolgens gaan we samen tekenen. De energie van Malakerre stroomt door mijn arm en hand en hij gebruikt mijn hand om te tekenen. Hij tekent mij als indiaan en zichzelf.

dinsdag 15 juni 2010

Bericht van Michael jackson


Bericht van Michael Jackson

Gisteravond en vanmorgen had ik weer contact met Michael Jackson. Hij wilde samen met mij tekenen en dat hebben we gedaan via mijn hand. Automatisch schrift heet dat. Via automatisch schrift kwam ik een paar jaar geleden voor het eerst in contact met de geestenwereld. En nu communiceer ik regelmatig op die manier.
M.J. had het volgende te vertellen:

My mother was a nice woman.
She always cared for me
But suddenly there was an angel.
He took me away so my mother was free.
Her care had become too much.
She was old and grey and
the time she still does have,
has to be free of sorrow.
Now she is taking care of my children
And I am watching them to see
if they get care enough.
Some day I will see them again
But first they have to grow up
And do what they like to do in life.
Probably they will make music.
I will help them to show the world
that Michael Jackson is still alive.
I miss you all. My dead came suddenly
But it wasn’t yet my time.
I still had so much to do on earth.
Now I am watching the world from heaven.
And when I see people enjoying my music and
try to dance like me,
I got filled up with warm feelings and great joy.
My world is still there, only I stepped out
to be in heaven,
where it is beautiful en peaceful
and free of pain and sorrow.
I am happy here and I have a lot to do.
That gives me much satisfaction.
Both worlds are mine now;
the normal world and the spirit world.
I give you lots of love.

Yours truly M.J.